Βιογραφία Συγκροτήματος
The Latin-Jazz Coalition (Λάτιν Τζαζ Κοαλίσιον) είναι το όνομα μιάς ορχήστρας που ιδρύθηκε το 1986 από τον βραβευμένο τρομπονίστα/συνθέτη Δημήτρη Καστάρη στο Queens της Νέας Υόρκης, με σκοπό να εκτελεί πρωτότυπες συνθέσεις χρησιμοποιώντας ρυθμικά και αυτοσχεδιασμένα στοιχεία τα οποία συνδυάζουν τα εξής είδ αυθεντικής μουσικής: Αφρο-Κουβανέζικη, Βραζιλιάνικη και παραδοσιακή Αμερικάνικη Τζαζ.
Το αρχικό συγκρότημα αποτελούνταν από 6 μουσικούς, όμως σήμερα έχει φτάσει να παίζει με 10 έως 12 σταθερά άτομα. Περιστασιακά η ορχήστρα παρουσιάζει ειδικά προγράμματα και συναυλίες με καλεσμένους μουσικούς κι έτσι το συγκρότημα φτάνει τους είκοσι έως είκοσι τέσσερις μουσικούς.
Κάποιους απ’τους ρυθμούς που η ορχήστρα χρησιμοποιεί χαρακτηριστικά είναι οι Rumba Guaguancό (Ρούμπα Ουουανκό), Son-Montuno (Σον-Μοντούνο), Bembé (Μπεμπέ) , Guajira (Γκουαχίρα), Mozambique (Μοζαμπίκε), Cha-Cha-chá (Τσα-τσα-τσά), Songo (Σόνγκο), Danzόn (Ντανςόν), Samba (Σάμπα), Partido Alto, (Παρτίντο Άλτο), Bossa Nova, (Μπόσα Νόβα) Swing (Σουϊνγκ), Blues (Μπλουζ) και Be-bop Jazz (Μπί-Μποπ Τζαζ).
To συγκρότημα έχει κάνει παρουσιάσεις σε αρκετά εθνικά φεστιβάλ, κολέγια, δημοτικές βιβλιοθήκες και συνέδρια γύρω απο την Νέα Υόρκη. Πολλές από τις συναυλίες πραγματοποιήθηκαν μέσω επιδοτήσεων από το Queens Council on the Arts, το New York City Department of Cultural Affairs, το New York State Council on the Arts και το Flushing Council on Culture and the Arts.
Ύστερα από δεκατέσσερα χρόνια εμφανίσεων και ζωντανών παρουσιάσεων η ορχήστρα ανέπτυξε τον μοναδικό της ήχο, στυλ και αντίληψη μουσικής. Το Λάτιν Τζαζ Κοαλίσιον κυκλοφόρησε το πρώτο CD με τίτλο “Trombón con Sazón” (Πικάντικο Τρομπόνι) στις 15 Ιουλίου 2000. Η παρουσίαση του δίσκου, πραγματοποιήθηκε στο κομψά σχεδιασμένο θέατρο στο Flushing Town Hall στο Queens της Nέας Yόρκης. Μετά την πρώτη κυκλοφορία του δίσκου “Trombón con Sazón” η ορχήστρα απέκτησε μεγάλη κριτική επιδοκιμασία από την μουσική Λάτιν και από τους κριτικούς της Τζαζ αλλά και κριτικές απο όλο τον κόσμο. Το CD “Trombón con Sazón” είχε διάφορες κορυφαίες θέσεις στο Top 20 Hit Parade Poll του περιοδικού Latin Beat Magazine για 16 συνεχής μήνες ξεκινώντας τον Αύγουστο του 2000. Η δισκογραφική δουλειά τοποθετήθηκε στη κορυφαία θέση τον Φεβρουάριο του 2001 στη πόλη της Νέας Υόρκης από την Vicki Sola του ραδιοφωνικού σταθμού WFDU 89.1 FM.
Η ορχήστρα έχει επίσης κάνει συναυλίες στα Ηνωμένα Έθνη και στο Άγαλμα της Ελευθερίας στην Εθνοτική γιορτή της Ισπανόφωνης Ημέρας στη πόλη της Νέας Υόρκης κάθώς επίσης και στο Eastern Trombone Workshop στην Washington D.C. ως καλεσμένοι απο την στρατιωτική μπάντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Επίσης παρείχαν μουσική ψυχαγωγία σε επίσημες τελετές, τιμώντας τον πρώην δήμαρχο της Νέας Υόρκης τον κ. Rudolph Giuliani και την πρώην πρόεδρο του Queens κ. Claire Shulman.
Ως ορχήστρα έχουν δώσει ζωντανές συναυλίες στις οποίες συμμετείχαν κάτοχοι των βραβείων Grammy, αστέρια της Λάτιν Τζαζ μουσικής και θρυλικές προσωπικότητες όπως οι Tito Puente, Dave Valentin, Claudio Roditi, Steve Turre, Edy Martinez, Alfredo de la Fé, Oscar Hernández (διευθυντής της Spanish Harlem Orchestra), Herman Olivera, Ray Vega, Vitín Avilés, Johnny “Dandy” Rodriguez, και άλλοι.
Βιογραφία του Δημήτρη Καστάρη
Ο Δημήτρης Καστάρης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1959. Όταν ήταν μόλις δυόμισυ χρονών, ήρθε με την οικογένειά του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αφού έμειναν μερικά χρόνια στο Lorain Ohio εγκαταστάθηκαν στη πόλη της Τζαζ St. Louis Missouri όπου και μεγάλωσε.
Όταν ήταν στην τρίτη δημοτικού, η τάξη του Δημήτρη προσκλήθηκε στο γυμναστήριο του σχολείου για να παρακολουθήσει μια ζωντανή εκτέλεση ενός κλασσικού κουιντέτου. Η παρουσίαση περιλάμβανε την επίδειξη ενός συρόμενου τρομπονιού (slide trombone) από κάποιο μέλος της Συμφωνικής Ορχήστρας το Σεϊντ Λουϊς. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή συναρπάστηκε εντελώς από το όργανο αυτό, το τρομπόνι! Ο βαθύς ηχηρός τόνος και το μοναδικό μηχανικό σχέδιο του οργάνου είναι εκείνα τα οποία τον έλκυσαν προς αυτό σαν δυνατός μαγνήτης. Λίγο αργότερα άρχισε να παίρνει μαθήματα τρομπονιού και να παίζει στην ορχήστρα του δημοτικού σχολείου.
Καθώς μεγάλωνε στο St. Louis άκουγε διάφορα είδη μουσικής όπως Swing & Bebop Jazz, Blues, Gospel, R & B, Pop, Κλασική Μουσική, Μουσική Δωματίου, Βυζαντινή Μουσική, και μουσική απ’ όλο τον κόσμο. Παρευρέθηκε σε ζωντανές συναυλίες μεγάλων καλλιτεχνών και ορχήστρων όλων αυτών των ειδών μουσικής καθώς άκουγε και ανέλυε με ευχαρίστηση όλη αυτή την εμπνευσμένη μουσική.
Έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και με επιμέλεια και αμέτρητες ώρες μελετούσε στο σπίτι του, μετά το σχολείο και στη διάρκεια του καλοκαιριού. Σε ηλικία μόλις δεκαεπτά ετών, ο Δημήτριος είχε την ευκαιρία να κάνει πρόβες με τη θρυλική ορχήστρα Jazz Stan Kenton. Ένα χρόνο αργότερα ήταν ο εμφανιζόμενος σολίστ στο Κλασικό Κοντσέρτο Ρίμσκι-Κόρσακοφ για τρομπόνι και πλήρες συγκρότημα συναυλιών στο γυμνάσιο Affton. Ενώ ήταν ακόμη η τελευταία του χρονιά στο Affton, ο Demetrios άρχισε να παίζει στο University of Missouri/ St. Louis Jazz Ensemble. Ο Δημήτριος τιμήθηκε με το βραβείο John Philip Sousa Band Award λίγο πριν αποφοιτήσει από το γυμνάσιο.
Ο Δημήτρης συνέχισε σπουδές στο Πανεπιστήμιο του University of Missouri/St.Louis με ειδικότητα στη μουσική παιδεία. Εκεί έπαιζε στην ορχήστρα της Τζαζ η οποία νίκησαν σε αρκετούς διαγωνισμούς στα διαφορα φεστιβάλ που διοργανώνωνταν σε πολλά μέρη της Αμερικής.
Ύστερα από δύο χρόνια στο πανεπιστήμιο, ο Δημήτρης μετακόμισε στη Νέα Υόρκη όπου κέρδισε μια αξιοκρατική υποτροφία για να πάει στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (New York University) και να μπορέσει να ακολουθήσει τα όνειρά του για τη μουσική. Ενώ ήταν στο πανεπιστήμιο κάποιος διευθυντής ορχήστρας τον είδε που κρατούσε την θήκη του τρομπονιού στον υπόγειο σιδηρόδρομο και τον προσκάλεσε να πάει σε κάποια πρόβα, όπου ο Δημήτρης είχε την ευκαιρία να παίξει συνθέσεις της Αφρο-Κουβανέζικης Τζαζ για πρώτη φορά. Ο Δημήτρης συναρπάστηκε με την ενδιαφέρουσα πολύπλευρη, πολυρυθμική μουσική και άρχισε να πηγαίνει σε συναυλίες των Tito Puente, Mongo Santamaría, Ray Barretto, Willie Colon, Eddie Palmieri και άλλων μεγάλων καλλιτεχνών της μουσικής Λάτιν. Άρχισε να γράφει και να αναλύει τις ηχογραφίσεις αυτών των καλλιτεχνών.
Τελείωσε τις σπουδές του στη μουσική παιδεία στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (New York University) με ακαδημαϊκές τιμές και συνέχισε για να αποκτήσει το πτυχίο των Μαστερ στην εκτέλεση Τζαζ μουσικής στο διάσημο Manhattan School of Music. Δίδασκε ορχηστρική μουσική στα δημόσια σχολεία της Νέας Υόρκης ενώ ταυτόχρονα έπαιζε σ’ένα απ’τα χορευτικά συγκροτήματα του ξενοδοχείου Concord Resort στα Catskill Mountains στο Upstate New York στη διάρκεια του καλοκαιριού, και τα Σαββατοκύριακα κατα την διάρκεια του σχολικού έτους.
Ενώ φοιτούσε στο Manhattan School of Music, ο Δημήτρης έπαιζε σε συναυλίες πίσω από θρυλικές προσωπικότητες της Τζαζ όπως οι Jimmy Heath, Slide Hampton, Phil Woods, Jon Faddis και Red Rodney. Την ίδια χρονική περίοδο είχε την ευκαιρία να συναντήσει τον θρυλικό μαέστρο της Τζαζ o τρομπονίστας, παίχτης κοχυλιών και μέλος της μπάντας Saturday Night Live, Steve Turre ο οποίος ήταν ένας απ’τους συμφοιτητές του.
Κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας καριέρας του, ο Δημήτρης έχει εμφανιστεί στη σκηνή με τέτοιους αστρικούς Λατίνους καλλιτέχνες όπως οι Tito Puente, Ray Barretto, Larry Harlow (El Judío Maravilloso), Dave Valentin, Alfredo de la Fé, Conjunto Libre, La Herencia Latina, Junior González, Paquito Guzmán, Claudio Roditi, Steve Turre, Edy Martinez, Oscar Hernández (διευθυντής της ορχήστρας Spanish Harlem Orchestra), Herman Olivera, Vitín Avilés, Ray Vega, Johnny “Dandy” Rodriguez, Johnny Colon, Puchi Colon, Graciela, Cándido, Charlie Palmieri, Chico Alvarez, Miguel Garcia, Nicky Marrero, Angel Rodriguez and Friends, Luisito Quintero και αλλοι.
Το Σεπτέμβρη του 1986 κι ενώ ήταν στα μέσα των σπουδών του για το πτυχίο Masters, ο Δημήτρης αποφάσισε να ιδρύσει την δική του ορχήστρα και να ηχογραφήσει αρκετές από τις αρχικές του συνθέσεις των ρυθμών Αφρο-Κουβανέζικης και Βραζιλιάνικης Τζαζ. Η κασέτα επίδειξης που ηχογράφησαν, εξασφάλισε στην ορχήστρα κάποιες επιδοτήσεις απ’το Queens Council on the Arts και αυτο σήμαινε την γέννηση της Latin-Jazz Coalition. Αργότερα, ο Δημήτρης έγινε γνωστός στους κύκλους της μουσικής Λάτιν και Λάτιν Τζαζ ως «El Griego Rumbero» (Ο Έλληνας του Ζωντανού Αφροκουβανέζικου Ρυθμού).
Τον Ιούνιο του 2010 ο Δημήτριος και η σύζυγός του η Χίλντα Καστάρη ίδρυσαν τη Χριστιανική Λατινική Ορχήστρα Conjunto Katharí η οποία ηχογράφησε το ντεμπούτο CD «Te Exaltamos con Trombones» (Σε Υμνούμε με Τρομπόνια).
Τον Σεπτέμβριο του 2016 ο Καστάρης προσκλήθηκε να είναι ο μοναδικός παρουσιαστής στο πρώτο Συνέδριο Τρομπονιστών της Κούβας (Cumbre de Trombonistas). Στο συνέδριο, που πραγματοποιήθηκε στην ιστορική Αίθουσα για Πρόβες της Εθνικής Μπάντας (El Local de Ensayos de la Banda Nacional), συμμετείχαν σαράντα δύο τρομπονίστες. Ανάμεσα στους τρομπονίστες που παρακολούθησαν το μάθημα συμμετείχαν καθηγητές ωδείου και επαγγελματίες μουσικοί. Τι τιμή για τον Δημήτρη!
Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου ο Δημήτριος δίδαξε από το βιβλίο του «The Kastaris Trombone Method (Μέθοδος Τρομπονιού του Καστάρη)», ένα εγχειρίδιο οδηγιών 210 σελίδων που έτυχε της αποδοχής πολλών γνωστών τρομπονιστών, συμπεριλαμβανομένου του θρυλικού τρομπονίστα της Jazz Steve Turre. Διοργανωτής στην Κούβα για αυτήν την εκδήλωση ήταν ο κορυφαίος τρομπονίστας Antonio Leal Rodríguez. Ο καθηγητής Rodríguez που υπηρέτησε ως συντονιστής/υπεύθυνος της εκδήλωσης ήταν ο τελευταίος τρομπονίστας στη θρυλική ορχήστρα του Beny Moré.
Το συνέδριο τρομπονιού που διήρκεσε πεντέμιση ώρες ολοκληρώθηκε με μια συναυλία κι όλη η μέρα είχε τεράστια επιτυχία! Ήταν ένα όνειρο για τον Καστάρη που έγινε πραγματικότητα, το αποκορύφωμα της διδακτικής σταδιοδρομίας του.
Τον Φεβρουάριο του 2017 ο Καστάρης έλαβε το βραβείο Premios Latinos Fama, “Trayectoria Musical en Salsa”, για τη Μουσική Πορεία στη Σάλσα (Musical Trajectory in Salsa), από την Univisión και την Telemundo.
Τον Νοέμβριο του 2018 ο Καστάρης προσκλήθηκε για άλλη μια φορά στην Αβάνα για να κάνει πρόβες και να δώσει μια συναυλία με μουσική που είχε συνθέσει αφιερωμένη στους πολύ προικισμένους και ταλαντούχους τρομπονίστες της Κούβας. Είκοσι τέσσερις τρομπονίστες ερμήνευσαν το έργο μαζί με μια ρυθμική ομάδα που αποτελείτο από πιάνο, μπάσο, κόνγκα, τιμπάλ, μπόνγκο και γκουίρο. Ήταν μεγάλο προνόμιο για τον Καστάρη να συνεργαστεί με αυτούς τους εξαιρετικούς μουσικούς. Μία από τις συνθέσεις του είχε τίτλο «Trombo-Cubanos Destacados (Κουβανοί Τρομπονιστές με υψηλές επιδόσεις)». Μια άλλη σύνθεση που έγραψε ήταν το «Trombonista Genial, Carismatico Leal (Ιδιοφυής Χαρισματικός Τρομπονίστας Leal)» αφιερωμένη στον αγαπημένο του φίλο καθηγητή Antonio Leal Rodríguez. Οι μουσικές διασκευές για τις πρωτότυπες συνθέσεις του Δημήτρη έγιναν από τον πιανίστα Oscar Hernández, ο οποίος έχει κερδίσει τέσσερα βραβεία Grammy.
Αργότερα μέσα στην εβδομάδα ο Καστάρης προσκλήθηκε να εμφανιστεί με τους Los Leales de Cuba στο Buena Vista Curry Club. Προσκλήθηκε επίσης σε μια πρόβα του παγκοσμίου φήμης συγκροτήματος κρουστών, φωνητικών και χορευτικών: Los Muñequitos de Matanzas (Οι μικρές κούκλες του Matanza). Ήταν ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό και αξέχαστο απόγευμα για τον Δημήτριο. Τον κάλεσαν να συμμετάσχει μαζί τους με καμπάνες, κλάβες και τσεκέρες σε διάφορους ρυθμούς, μεταξύ των οποίων το Bembé (Αφροκουβανικά 6/8), Ρούμπα Columbia και Ρούμπα Guaguancó. Ο Δημήτριος είχε την τιμή να μοιραστεί μαζί τους και να τους διδάξει τον λαϊκό Ελληνικό Καλαματιανό ρυθμό σε 7/8. Τα ταξίδια στην Κούβα ήταν πολύ ξεχωριστά για τον Καστάρη.
Στις 16 Μαρτίου 2024 ο Δημήτριος Καστάρης εισήχθη στο μουσείο της Salsa, Spanish Harlem Salsa Museum από τον εκτελεστικό διευθυντή Johnny Cruz. Η φωτογραφία του και μια αφίσα της ορχήστρας Latin Jazz Coalition τοποθετήθηκαν στον τοίχο του μουσείου δίπλα στις φωτογραφίες θρυλικών σταρ όπως ο Tito Puente, η Celia Cruz, ο Héctor Lavoe, ο Larry Harlow (El Judío Maravilloso), ο Ray Barretto, η Fania All Stars, το El Gran Combo de Puerto Rico και πολλά άλλα. Το παιδικό τρομπόνι του Καστάρη από το 1969 προστέθηκε στην έκθεση στις 30 Μαρτίου 2024. Το Μουσείο βρίσκεται στη λεωφόρο Lexington, στην 107th Street στο East Harlem, στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης και είναι ανοιχτό από Τετάρτη έως Σάββατο από τις 1:00 μ.μ. έως τις 6:00 μ.μ.. Η είσοδος στο μουσείο είναι δωρεάν. Οι φωτογραφίες θα εκτεθούν επίσης στο Μουσείο Salsa στο Πουέρτο Ρίκο και στο Washington D.C. στο Smithsonian Institute.